Griplaan

                       Grip krijgen op mijn dagen, in deze nieuwe levensfase, het lukt me niet, nog niet. Nochtans kan ik mijn tijd zelf invullen. Kwestie van prioriteiten stellen, dacht ik. Doch net dat blijkt moeilijk te zijn, ook door het leven zelf.

                       Eerst was er de plicht om terug orde en gezelligheid in huis te brengen, na een verbouwing die eindigde in november. Dat is gelukt, net voor de feestdagen. Het werk dat overbleef, de afwerking, is nog steeds aan de gang.

                      De zorg voor mijn blinde, alleenwonende moeder is een constante. Deze maand was ook extra zorg voor vader nodig. Hij was zeer kortademig, zei hij, kreeg medicatie en huisarrest van zijn dokter. De apothekersassistente gaf hem geen  antibiotica mee. Dit was wel voorgeschreven voor zijn longontsteking, zo bleek achteraf. Een foutje! Daardoor was hij vier dagen ziek thuis, zonder de juiste medicatie en moest hij opgenomen worden in het ziekenhuis. Wij weten nu dat zijn alertheid is verminderd. Hij ziet dit niet zo. "Misschien dat we in t vervolg beter mee gaan op doktersbezoek", opperde mijn dochter. Vader beseft hulp nodig te hebben maar weigert gezinshulp, ook bij zijn huidig herstel thuis, in zijn assistentiewoning.

                     Ondertussen voel ik mijn creatieve plannen in mij tekeer gaan, net ongeduldige, huppelende kinderen. Ze willen losgelaten worden en beuken op de buitendeur. Plicht, zorg en schuldgevoel houdt hen voorlopig binnen. Gevolg, een emotionele rollercoaster.

                     Ook volgende gedachte houdt me sterk bezig. Een goede fokkenmaat wil ik zijn, met voldoende armkracht. Als het klopt dat je conditie en spierkracht opbouwt tot 65 jaar, nadien enkel behoudt, dan is er niet zoveel tijd meer.

                    Dus heb ik me lid gemaakt van een fitnesscentrum, een maand op proef. Zal dit werken voor mij? De uren kan ik alvast zelf kiezen. Lopen doe ik graag, ook op de loopband, heb ik gemerkt. Nu de toestellen nog goed leren gebruiken.

                    En herstellen van griep. Deze ziekte hield me de laatste zes dagen stevig in de tang.  Tja, het leven... 

Foto: Marc Schoeters